Na terenie Lublina znaleziono ślady osadnictwa pochodzące już z VI wieku. Niemniej wykopaliska archeologiczne dowodzą, że już 3000 lat p.n.e. w dzisiejszym Lublinie mieszkali ludzie, których kultura jest obecnie nazywana kulturą pucharów lejkowatych.
Lublin z prawami miejskimi
Historia miasta Lublin rozpoczyna się według oficjalnych ustaleń w roku 1317. Chociaż warto tutaj zauważyć, że wielu historyków uważa, że jako takie "prawa miejskie" (tzw lokacja) nadano Lublinowi już w XIII wieku. W porównaniu z takimi miastami jak Wrocław, Opole, Kraków czy Sandomierz, Lublin rozwijał się wolniej, niemniej ze względu na swoje dogodne położenie geograficzne z czasem zyskał na znaczeniu.
Chociaż w tamtych czasach miasta bardzo przypominały wsie, w XIV wiecznym Lublinie już mieszkali przedstawiciele podstawowych zawodów rzemieślniczych.
Unie lubelska
W roku 1385 w Lublinie miało miejsce wydarzenie o charakterze międzynarodowym - Unia polsko - litewska, na mocy której Władysław Jagiełlo został królem Polski i Litwy. W ten sposób Lublin stał się miastem leżącym w centralnym punkcie nowo powstałego państwa. Ponieważ ściągali tutaj możni Litwy, Polski oraz Rusi, stale rósł popyt, wskutek czego już XVI nastąpiło niesamowite ożywienie gospodarcze Lublina. Ściągali tutaj kupcy nie tylko z rejonów wschodnich, ale także ze Szkocji, Francji, Holandii czy Włoch. Osiedlali się też tutaj zagraniczni złotnicy, którzy dużo wnosili w rozwój lubelskiego złotnictwa.
Za panowania Kazimierza Wielkiego wokół Lublina wzniesiono mury obronne, które znacznie podniosły rangę tego miasta. Ich część możemy oglądać do dziś w postaci bramy Krakowskiej oraz Grodzkiej (trzeba przy tym pamiętać, że pierwotnie zbudowane fortyfikacje spłonęły podczas pożaru w 1574 roku, a naprawione zostały w XVII w.).
